Terug van weggeweest!

Terug van weggeweest, Luco moet maar weer eens aan de slag gaan met een update van zijn reisblog. Het is nou al meer dan 6 weken geleden dat ik iets van mijzelf heb laten horen via deze weg, dus het wordt ook hoog tijd! Nadeel is dat ik nu wel erg moet gaan graven naar alle avonturen die we beleefd hebben in deze periode..

Ik was geeïndigd bij onze terugkomst van Yogya, eind september. Die week hebben we gewoon school gevolgd, hier en daar wat opdrachten moeten inleveren en verschillende groepsopdrachten gekregen. Sommige groepsopdrachten maak je samen met Indonesische studenten, maar we doen ook verschillende opdrachten samen met z’n drieën. Voor sommige vakken hebben de studenten al voorkennis van een eerder gevolgd vak, waardoor ze ons konden helpen met de problemen waar wij tegen aan liepen. Ergens in deze week ben ik ook nog naar de bioscoop geweest met een van de Nederlandse, die we ontmoet hadden op Gili Labak. De bioscopen hier zijn qua geluid, beeld en comfort gelijk aan de Europese standaard, echter kost een kaartje hier maar 40.000 Rupiah (ong. 3,50€). De films zijn (nagenoeg) allemaal Engels, met de Indonesische ondertiteling eronder en dus goed te volgen voor ons. In het weekend zijn we weer naar de club geweest en hebben we ons weer goed kunnen vermaken. Overigens; ergens in deze week heb ik ook mijn nieuwe mobiel mogen ontvangen, die tot nu toe erg goed bevalt!

De week erop was soortgelijk aan de voorgaande, wederom een normaal weekje school. Ook deze week ben ik weer naar de bios geweest, een leuke afleiding van hetschoolwerk! De Nederlanders die we eerder ontmoet hadden zouden helaas na dit weekend weg gaan en dus gaven ze een leuk afscheidsfeestje bij hun gasthuis. Dit huis bleek eerder een villa te zijn, die je hier in de buurt wel vrij veel ziet staan. Wel leuk om even een kijkje te nemen in een van deze huizen dus! Ook hebben we afscheid genomen van onze vriend uit Libië, die helaas zijn schoolwerk hier niet kon voltooien. Een weekend van afscheid nemen, maar er zaten ook leuke dingen aan te komen. Die maandag was ik namelijk jarig, wat ik gevierd heb door met een select groepje uit eten te gaan. De dag erop was Karsten jarig, en zijn we ’s avonds vertrokken richting Bali (een soort verjaardagsvakantietje). Woensdag was een nationale feestdag en donderdag hadden we wel een vrije dag verdiend vonden we en dus besloten we om er weer eens op uit te gaan. Dinsdagavond Karsten’s verjaardag gevierd in de club in Kuta Bali. De dag erop nog wat gesurfd en vervoer geregeld wat ons donderdag ochtend richting Lombok moest gaan brengen. Met de bus, ferry en wederom bus kwamen we halverwege de middag aan in Kuta Lombok. Onderweg kwamen we drie Ierse surfers tegen, die voor drie weken in Indonesië waren om veel te surfen. We besloten om samen met hen op zoek te gaan naar een accommodatie, wat al vrij snel gelukt was. Karsten en Luko hadden scooters gehuurd en zo konden we een beetje rondtouren over het mooie eiland. De rest van de donderdag hebben we dan ook wat mooie plekjes opgezocht in het zuiden van Lombok. ’s Avonds gingen we uit eten met de Ieren en liepen we door een compleet verlaten strip. Het rare was dat iedereen ons verteld had om naar de Rasta bar te gaan, wat erg gezellig scheen te zijn. Op de heenweg liepen we hierlangs, maar was er nog geen hond te bekennen. We besloten naar het eind van de strip te gaan om daar wat te eten, zodat we op de terugweg wel konden zien waar we nog even een biertje gingen drinken. Nadat we onze buikjes gevuld hadden, liepen we plots langs een overvolle Rasta Bar, waarbij de mensen gewoon op straat stonden te feesten. Een erg relaxete sfeer hing er rond en hier hebben we dan ook de rest van de avond gespendeerd. De volgende dag gingen we op de scooter naar Mawun Beach, een werkelijk waar prachtig strand in een baai tussen een glooiend landschap. Hier hebben we genoten van het uitzicht en de zon. Wel een grappig iets, jochies van een jaar van 7 á 8 probeerden je van alles te verkopen op het strand. Ze spraken allemaal verbazingwekkend goed Engels en één van de kereltjes vertelde ons zelfs dat de Nederanders geen goede dingen hebben gedaan daar (waarbij hij een mitrailleur geluidje maakt). Later op de middag zijn we weer wat gaan rond touren en hebben we een mooie zonsondergang mogen aanschouwen. Helaas zijn de meeste van mijn foto’s van Lombok kwijt geraakt omdat mijn mobiel tijdens een systeemupdate besloot alle foto’s eraf te halen.. ’s Avonds hebben we weer gegeten met de Ieren , maar daarna direct naar het hostel gegaan om te gaan slapen. De volgende dag hebben we nog veel in de zon gelegen bij het zwembad en vlogen we ’s middags weer terug naar Bali om daar nog een paar daagjes door te brengen. Het eiland bulkt van de Aussies en mensen uit het Verenigd Koninkrijk en tijdens het WK rugby zoeken die dan barren op die groots uitpakken tijdens dit sportevenement. Wij besloten om ons er in te mengen en ook rugby te gaan kijken in een van de sportbars, wat een hele ervaring was. Gaandeweg leerden we de regels ook wat beter kennen, want we zijn alle drie nog niet heel erg thuis in deze sport. Zondag hebben we de hele dag op het strand vertoeft en hebben we weer flink veel gesurft. Je merkt al wel dat het al een stuk beter gaat, wat het ook weer leuker maakt. Na te hebben genoten van een mooie zonsondergang hebben we ’s avonds weer een wedstrijd rugby gevolgd en zijn we op tijd op bed gegaan. De volgende ochtend vlogen we rond 6u weer terug naar Surabaya, waar we rond dezelfde tijd (klok gaat weer een uur terug) weer aankwamen.

Die ochtend hadden we nog een les en hierna moesten we naar de Immigratiedienst voor het verlengen van ons visum. Een middagje wachten en we konden eindelijk weer richting het appartement. Woensdags hebben we een beetje een vaste avond gevonden om met een groepje naar een barretje te gaan, waar altijd live muziek gespeeld wordt. Hier hebben we toen een lokale DJ ontmoet, die ons uitnodigde op zijn privé verjaardagsfeest in een club dat weekend. Toevallig woont hij ook in hetzelfde apartementencomplex als ons, dus daar hebben we nog een aantal keer meer afgesproken. De rest van de week hebben we niet heel veel bijzonders meer gedaan. Die zaterdag was dat feest dus, wat erg leuk was. Voor de eerste keer heb ik de hele avond van de muziek kunnen genieten die werd gespeeld, wat voorheen nog al eens lastig was. Al met al een leuke afsluiter van deze week!

De laatste week van oktober hadden we midterms, de toetsen/opdrachten die halverwege het semester worden afgenomen om te testen of de studenten al op niveau zaten. De meeste zijn aardig goed verlopen, de ander kwam niet opdagen (is nou een thuis-maak opdracht) en weer een andere mocht je gewoon samen met een andere student maken. Al met al heel anders dan wat we van ons eigen landje gewend zijn, maar het heeft ook wel weer wat. Overigens zijn ze hier niet zo van het terug geven van de toetsen, want tot dusver hebben we nog geen resultaten terug en uit ervaring van andere studenten kan dit ook nog wel heen lang duren. Het weekend hebben we Halloween gevierd in een club, waar we weer veel nieuwe mensen hebben ontmoet. Twee van de ontmoette mensen sloten bij ons aan voor de trip van daaropvolgend weekend. Eerst moesten we nog een week naar school, althans dat dachten we..

Deze week vielen 6 van de 9 lessen uit en niemand kon ons echt vertellen wat hier nou echt de reden van was. Dinsdag zijn Luko en ik naar een conferentie geweest in de stad, waarbij allerlei presentaties gegeven werden over “Urban Planning” in grote steden. Een lange maar leerzame dag en een certificaatje rijker bracht ons rond 8u ’s avonds weer thuis. Donderdagavond gingen we dan weer op reis, deze keer ging de trip naar Karimunjawa (een eilandengroep in het noorden van Midden-Java). Met een groep van 10 mensen; 4 Nederlanders, 2 Duitsers, 1 Amerikaan, 1 Spaanse, 1 Filipijn en 1 Indonees vertrokken we ’s avonds om 7u naar het vertrekpunt van de sneldienst naar het hoofdeiland van de groep. Vrijdagochtend kwamen we in ons hostel aan, waarna we in de loop van de middag met een bootje op weg gingen naar ons eerste snorkelpunt. Ik had eerder gesnorkelt op Bali en op Gili Labak, maar hier was het echt het mooist tot dusver. Mooi gekleurd koraal en erg veel visjes die om je heen zwommen. Ook heb ik hier weer een Nemo-vis gespot, erg gaaf! Na een tijdje vertrokken we naar een ander eilandje met een mooi strand om daar de zonsondergang, die jammergenoeg belemmerd werd door de bewolking, te beschouwen. Toen de zon bijna verdwenen was vaarden we weer terug naar het hoofdeiland om daar ’s avonds te gaan eten op de zogenaamde vismarkt. Hier kun je je eigen vis aanwijzen waarna ze deze heerlijk grillen. Een super lekker gerecht en voor de verandering was het ook meer dan genoeg. ’s Avonds hebben we op een strandje genoten van een kampvuur en wat biertjes. De volgende dag gingen we weer op tijd op pad naar een ander snorkelpunt, waar je weer net wat andere visjes zag en waar het koraal weer net wat anders was. ’s Middags vaarden we naar een eiland waar we zouden gaan lunchen, waar ze wederom vers gegrilde vis voor ons klaar maakten. Hier hebben we ook nog een groep van 5 Nederlandse stagelopers ontmoet, waar we mee hadden afgesproken om ’s avonds op de vismarkt te meeten. Nadat we nog even een kort voetbalwedstrijdje hadden gespeeld tegen onze Indonesische tourleiders (kort omdat je je werkelijk waar kapot zweette), vertrokken we in de loop van de middag naar de laatste snorkelplek. Genoeg gesnorkelt, dus hierna zijn we nog naar een reservoir geweest, waar je tussen de (kleine) haaien in kon staan terwijl ze gevoerd werden. Een hele ervaring, zeker omdat ze nagenoeg tegen je aan zwommen. Hierna vertrokken we weer naar het hostel, waarna we weer gingen dineren op de vismarkt. Hier zagen we zoals afgesproken de Nederlanders weer, die ons vergezelden bij een drankje na het eten bij een “bar” (wat eigenlijk gewoon een fancy hotel was). Rond middernacht gingen we weer terug omdat we de volgende ochtend weer vroeg onze weg terug naar Surabaya zouden gaan starten. Eerst een boot tocht van 4 ½ uur, gevolgd door 2 ½u wachten op de bus (die een lekke band had) en nog een bustocht van ongeveer 8 uur bracht ons die avond weer in de stad.

De eerste week van november was weer een schoolweek waarbij een aantal lessen niet door gingen, echter hebben we het wel druk genoeg gehad. Op dinsdag heb ik nog in een “sharing session” moeten spreken richting een publiek van Indonesische studenten, die wel geïntresseerd waren in het mogelijk gaan studeren in het buitenland. Weer een certificaat rijker, joepie! Woensdag weer naar ons barretje gegaan (de naam is ook werkelijk Our Bar), waar we de verjaardag van Josh (onze Duitse maat die in Vlissingen studeert) gevierd. Vrijdagavond hebben we een plan uitgevoerd wat al een tijdje stond, namelijk het afsluiten van de dag op het dak van het apartementencomplex, waarbij je uitzicht hebt over een groot deel van de stad. Dit hebben we herhaald op zaterdag, wat we gecombineerd hebben met een bezoek aan een leuk barretje.
Mede omdat ik zo lang heb gewacht met het schrijven van een nieuw blog kan het zijn dat ik wat avonturen ben vergeten te vertellen, maar ik heb het idee dat dit verhaal al lang genoeg is! De tijd vliegt echt al voorbij, want morgen (17 november) ben ik alweer 3 maanden van huis en heb ik er nog 2 ½ te gaan! De volgende trip is wederom naar Bali; het laatste weekend van November gaan we meeten met twee oud klasgenoten van mij (wat dan weer twee oud-huisgenoten van Karsten en Luko zijn). Ik hoop dat iedereen zich een beetje door het verhaal kan ploeteren, het heeft dan ook een tijdje geduurd voordat ik het allemaal op papier had. Tot de volgende keer maar weer dan!!